Θεογέφυρο Ιωαννίνων: όταν η φύση "δίνει" αλλά και "παίρνει" πίσω.... (+Εικόνες)

Το Θεογέφυρο στον Δήμο Ζίτσας Ιωαννίνων, αυτό το πανέμορφο θαύμα της Φύσης που έκοβε μαγευτικά την ανάσα, δυστυχώς πλέον καταστράφηκε! Όχι από κάποιον ανθρώπινο παράγοντα αλλά από την ίδια την φύση καθώς τις τελευταίες ημέρες στην Περιφέρεια Ηπείρου παρατηρούνται πρωτόγνωρες ποσότητες ισχυρής βροχής με αποτέλεσμα έπειτα από συνεχόμενη ολονύχτια νεροποντή να καταρρεύσει το φυσικό αυτό γεφύρι, όπως με βαριά καρδιά διαπίστωσαν το πρωί της 8ης Φεβρουαρίου 2018 κάτοικοι της περιοχής....

    Το Θεογέφυρο (δηλαδή "γεφύρι φτιαγμένο από το Θεό" σύμφωνα με τους κατοίκους της περιοχής στα παλιά τα χρόνια, όνομα που δεν το αδικεί καθώς ήταν μνημείο της Φύσης θεϊκής ομορφιάς) είναι - ή μάλλον ήταν - ένα φυσικό γεφύρι. Είχε πλάτος 3 με 4 μέτρα και ύψος 20 μέτρα, ένα μοναδικό δημιούργημα της φύσης δηλαδή. Από κάτω του ρέει ο ορμητικός Καλαμάς, ο μεγαλύτερος ποταμός της Ηπείρου με μήκος 115 χιλιόμετρα.Υπήρξε και πηγή έμπνευσης για τη Χρυσάνθη Ζιτσαία που το 1956 έγραψε και δημοσίευσε «Το θρύλο του Θεογέφυρου». Τα πεντακάθαρα νερά του ποταμού Καλαμά (ή αλλιώς Θύαμις κατά την αρχαία ονομασία του) που εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος δημιουργώντας και το Δέλτα στο θεσπρωτικό Δρέπανο δίπλα από την Ηγουμενίτσα και το οποίο είναι προστατευόμενη περιοχή, με την μεγάλη του ορμή στο πέρασμα του χρόνου σκάλισε τα βράχια και το χώμα κατά τέτοιον τρόπο ώστε να δημιουργηθεί μία φυσική αψίδα, λίγο μετά το χωριό Λίθινο Ζίτσας. Ξεκινώντας από Ιωάννινα μπορείτε να φθάσετε εκεί μέσω της Παλιάς Ε.Ο. Ηγουμενίτσας-Ιωαννίνων. Σημαδιακή η μορφή του θα μπορούσα να πω, καθώς αυτή συνδέεται άμεσα και έντονα με την Ήπειρο που ξέρουμε, μία Ήπειρο που πέρα από το σπάνιο φυσικό κάλλος, είναι γνωστή και για τα αριστοτεχνικά και πανέμορφα πέτρινα τοξωτά γεφύρια της σε όλη την επικράτεια (υπάρχουν δεκάδες φυσικά αλλά ενδεικτικά αναφέρω την Γέφυρα της Πλάκας που ήταν και η μεγαλύτερη και πιο ξακουστή της Ηπείρου, μόνοτοξη και η οποία 2 έτη πριν λόγω ισχυρής διάβρωσης - και ολίγης κρατικής αμέλειας - και τρομερού καιρού κατέρρευσε αλλά πλέον έχει αρχίσει να αναστηλώνεται από τους κρατικούς φορείς καθώς και το γνωστό σε κάθε Έλληνα, Γιοφύρι της Άρτας που "ολημερίς το εχτίζανε και ολονυχτίς κατέρρεε" ώσπου θυσιάστηκε σύμφωνα με τον λαϊκό μύθο η γυναίκα του Αρχιμάστορα) που έπαιξαν σημαντικό ρόλο και στην ελληνική ιστορία.

    

  Όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες και το βίντεο πρόκειται για ένα μέρος πολύ εντυπωσιακό και γαλήνιο, ό,τι πρέπει για μία μικρή ημερήσια εξόρμηση και ένας από τους σχετικά μυστικούς θησαυρούς καθώς αν και είναι γνωστό το Θεογέφυρο σε όλους τους Ηπειρώτες και αρκετούς Έλληνες και ενώ και η Περιφέρεια τα τελευταία χρόνια το προέβαλλε διαρκώς, ωστόσο δεν πήγαιναν ποτέ πάρα πολλοί τουρίστες, ίσως και καλύτερα....κυρίως Έλληνες επισκέπτες είχε, της Δυτικής Ελλάδος ιδίως που πήγαιναν τα μεσημέρια και απόγευμα να θαυμάσουν το μέρος, να δροσιστούν λίγο (τα καλοκαίρια) και να πιουν τον καφέ, το ποτό τους και να φάνε κάτι σε ένα κοντινό στο Θεογέφυρο μαγαζί το οποίο είναι ακριβώς δίπλα στο ποτάμι και θαρρώ πως είναι σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία της Ελλάδας οπότε αξίζει να καθίσεις εκεί. Ήταν παλιά νερόμυλος και πλέον είναι καφέ με φαγητό, όταν έχει καλό καιρό έχει τραπέζια ακριβώς δίπλα στο νερό λίγο υπερυψωμένα και με το φυσικό φως λιγότερο έντονο καθώς το πυκνό φύλλωμα των αμέτρητων μεγάλων επιβλητικών δένδρων δεν το αφήνει όλο να περάσει, κάτι που δημιουργεί μία σκιερή, υγρή αλλά συνάμα άνετη ατμόσφαιρα......Η ξύλινη ρόδα πάντως υπάρχει ακόμα και γυρίζει ενώ το μαγαζί λέγεται Μύλος του Αχιλλέα, είναι εύκολα προσβάσιμο, με δρόμο ασφάλτου λίγο μετά αφού βγείς από την στρατιωτική γέφυρα τύπου Μπελλευ (σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν, όλοι τις έχουμε δει σε διάφορα μέρη, συχνά όχι σε καλή κατάσταση καθώς δεν θεωρούνται πια "στρατηγικά" σημεία αλλά την συγκεκριμένη την περνάτε άφοβα, είναι καλοσυντηρημένη καθώς αποτελεί το σύγχρονο πέρασμα πάνω από τα ορμητικά νερά στην περιοχή αυτή, έχοντας αντικαταστήσει το Θεογέφυρο απ το οποίο παλιά περνούσαν άνθρωποι και ζώα μιας και προφανώς και δεν είναι για οχήματα), απ την οποία πάνω ωστόσο το γεφύρι δεν γινόταν ποτέ να θαυμάσεις, έπρεπε πάντα να κατεβείς ένα όμορφα διαμορφωμένο μονοπάτι έως κάτω για να το δεις από εκεί (η κατάβαση πολύ εύκολη).

Πηγή: epirusgate.blogspot.com

  
    Η καταστροφή του Θεογέφυρου θα επηρεάσει σίγουρα την επισκεψιμότητα  της περιοχής πλέον λείπει το κεντρικό αξιοθέατο. Κυρίως την ξένη επισκεψιμότητα και αυτήν από μακρινά μέρη της Ελλάδος. Οι κάτοικοι της Ηπείρου μάλλον θα συνεχίσουν να πηγαίνουν καθώς εξακολουθεί να είναι ένα ωραίο και δροσερό για τις ζεστές ημέρες, μέρος όπου αξίζει να κάτσεις να πιεις κάτι. 

    Το Θεογέφυρο πάντως μαζί με την ευρύτερη περιοχή με το ΦΕΚ 979/Β/27-11-91 είχε χαρακτηρισθεί Αρχαιολογικός χώρος και γιαυτό και αποτέλεσε και μεταξύ άλλων και

πόλο έλξης εκατοντάδων τουριστών και επισκεπτών. Ο Δήμος Ζίτσας από την πρώτη στιγμή που ενημερώθηκε για το συμβάν ήταν σε διαρκή επικοινωνία με τη Δ/νση Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Ηπείρου και το Αστυνομικό Τμήμα Ζίτσας και παράλληλα ενημέρωσε με σχετικό έγγραφό του τους Βουλευτές Ιωαννίνων και το Υπουργείο Εσωτερικών καθώς και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων προκειμένου όλοι μαζί να συντονίσουν τις ενέργειές τους για την επόμενη μέρα. Ποια επόμενη μέρα δηλαδή....μέχρι στιγμής κανένας δεν τα έχει βάλει με την φύση και έχει βγει νικητής. Εκείνη μας χάρισε αυτό το δώρο (η Φύση ως γνωστόν είναι ο πιο ικανός καλλιτέχνης) και εκείνη μας το πήρε πάλι πίσω.
    Εάν δείτε καλά τις φωτογραφίες θα δείτε πως δεν υπήρχε τρόπος να αποφευχθεί η καταστροφή, το λέω καθώς υπάρχουν κάποιοι λίγοι που υποστηρίζουν πως με κατάλληλα μέτρα αντιστήριξης ίσως να είχε μείνει όρθιο. Αυτό πάντως και αμφίβολο είναι ειδικά σε τέτοιο δύσκολο σημείο αλλά και εάν είχε γίνει ας πούμε κάτι τέτοιο θα είχε αλλοιωθεί η φυσική εικόνα του φυσικού γεφυριού. Καλύτερο λοιπόν που κράτησε όσο κράτησε με την εικόνα που είχε έως τώρα. Τώρα τι θα απογίνει το μέρος, άγνωστο, πιθανόν να γίνει προσπάθεια να μαζέψουν τα χώματα και ίσως χτιστεί κάποτε συμβολικά και κάποιο πέτρινο γεφύρι στο σημείο αυτό με παρόμοιο μέγεθος, δεν θα ήταν άσχημη πρωτοβουλία αφού τελειώσουν μαυτό της Πλάκας...

    Πάντως ο κίνδυνος δεν έχει παρέλθει ακόμα όπως και η αναστάτωση στην περιοχή καθώς εκεί κοντά υπάρχει και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου που απειλείται αφού το υπέδαφος της μπορεί να υποχωρήσει (δείτε στην προηγούμενη φώτο)! Τους προηγούμενους αιώνες ήταν μοναστήρι.

ΥΓ: Σε περίπτωση που αναρωτιέστε εάν υπάρχει κάποιος λαϊκός θρύλος σχετικά με το όνομα και δημιουργία του Θεογεφύρου όπως πχ στο πέτρινο γεφύρι της Άρτας (γενικά σχεδόν για κάθε γέφυρα υπάρχει στην Ήπειρο) λένε πώς μία νέα γυναίκα άφησε το νεογέννητο παιδί της και διέσχισε το ποτάμι, μέσω ξύλινης γέφυρας για να επισκεφτεί κοντινό μοναστήρι (την σημερινή εκκλησία του Αγίου Νικόλα που αναφέρθηκε και παραπάνω). Εκείνη την στιγμή όμως ξέσπασε μία ισχυρή καταιγίδα, ο ποταμός φούσκωσε και παρέσυρε την ξύλινη γέφυρα. Η γυναίκα παρακάλεσε τον Θεό να τη βοηθήσει για να επιστρέψει εγκαίρως στο παιδί της για να το ταΐσει και σωθεί έτσι. Ως εκ θαύματος, τα νερά υποχώρησαν και σχηματίστηκε γεφύρι, το οποίο ονομάστηκε από τους ντόπιους  «γεφύρι του Θεού».

   Επίσης λένε πως ένας βράχος αποκολλήθηκε ύστερα από σεισμό και σφήνωσε στο πιο στενό σημείο της χαράδρας, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί το πέτρινο γεφύρι (που είναι κάπως πιο ρεαλιστικό όπως καταλαβαίνετε κιόλας)

ΥΓ2: Drone Video από το μαγευτικό Θεογέφυρο Ιωαννίνων πριν την καταστροφή του...